Domine, exaudi orationem meam (C'garren salmoa)
Jauna, nere Jainkoa, entzun nere otoitza
ta zuregana bedi nere deadar-otsa.
Zure aurpegi ori ez nigandik aldendu.
nere estualdietan ez nigandik urrundu.
Nere deia aditzeko kur zazu belarria,
el-dagitzudanean aditu nere deia.
Kea bezela doaz suntsituz nere egunak,
sutegian bezela igartuz nere ezurrak.
Biotza ximeldu zait belar moztua iduri,
ogi jateaz ere argatik naiz ahantzi.
Ain azkar egin baitut negar, oiu ta intziri
nere ezurrak itsatsi zaizkio mamiari.
Badirudit mortuko pelikano-txoria,
naiz orma-zar arteko gaubele negartia.
Lo ere ezin egiņez egoten naiz atzarri,
etxe gaņean bakar dagon txoria iduri
Etsaiak ari zaizkit mokoka egun oroz,
nere gaitzesle tzarrak ari zaizkit biraoz.
Errautsez kirasturik artzen dut nere jana,
negar malkoz nasten dut edan bear dudana,
zure sumin ta asarre bizia dirala ta;
jaso nauzu, ta gero azkar jaurti lurrera:
Itzalaren antzera nere egunak doazi,
ta belarra bezela ximeltzen ari naiz ni.
Zuk berriz badirauzu beti, Jainko gorena,
iņoiz ezta akituko zure oroitzapena.
Jaiki, Jaiki, Sion-ez urrikaldu zaitea,
artaz urrikaltzeko garaia eldu baita.
Zure mirabek maite dituzte bere arriak,
bai, atsegin dituzte bertako autsak berak.
Yahwe-izenari lotsa izaia diote erriak,
ta zure ospeari lurreko nagusiak.
Jaunak berriz eraiki baitu Sion iria,
an erakutsiko du bere ospe andia.
Landeraren otoitza gogotik aditu du,
txiroen eskaria eztu, ez, erdeņatu.
Gauzok idatzi bitez datorren menderako,
ta gero izan-bearrak Jauna goraipatuko.
Bere sandutegitik Jaunak so-egin baitu,
ortzi goitik lurrera Jaunak du begiratu,
giltzapean dautzanen marraskak entzuteko,
jetsirik daudenen kateak askatzeko,
Sion-en Yahwe-izena iragarri dezaten,
jaunaren aipamena berdin Jerusalem-en,
erri guziak biltzen diranean batera,
ta yaurkoak orobat Yahwe-gen jaurestera.
Bidean nere indarra osoro zapaldu du,
nere bizi-egunak laburtu egin ditu.
Ez nazazula deitu nere egunen erdian;
zure urteak diraute menden mende orotan.
Zuk jasoindu zenuen asieran lur-bira,
izardun ortzi oiek zure esku-lanak dira.
Oiek galduko dira, zuk beti duzu iraunen.
soņeko bat bezela guziak dira zartzen.
Aldatuko dituzu jazki baten antzera,
aiek aldatzen dira zuk nai duzun bezela.
Zu beti bera zera aldakuntzarik gabe,
zure urteak eztira akituko bein ere.
Zure miraben aurrak egoin dira egotez,
ta aien ondorengoak beti ibiliko artez.
