Dies irae, dies illa (Bildots mantsoen asserre eguna)

 1

 "¡Bildots mantsoen asserre eguna,

 eguna ikaragarrijha!

 auts biürtuko dabena süak

 jhaijho ta eme dan guztijha.

 Testigu David eta Sibila

 eukana ceruko arguijha.

 2

 ¡Ce itzaltassuna ta ce ikaria

 zabalduko da munduan,

 Juez arteza bici ta illuna

 etorriko dan orduan;

 gauza guztijhak ciats ikusten

 jhasso dirian moduan!

 3

 Trompetiagaz jho soñua ta,

 "jhaguiteko illak batera"

 ceñen durundu miragarrijha

 zoli elduko da lurpera;

 jhoan biarko dabe guztijhak

 bere Tronuen aurrera.

 4

 Erijhotzia ;ay! anrituko dau

 eta izatia gauzêna

 gizon ostera biürtutiak

 autsa lengo guizonena;

 contu emoteko Juez Jaunari

 lengo bici guztijhena.

 5

 Zabalduko da libru, ceñetan

 izan dirian sillaüak

 berbak eta obrak; gelditu barik

 aistu ta pestsamentuak;

 izan deitezan libru onetati

 guizon guztijhak juzgaüak.

 6

 Asten danian Juez arteza

 jharri ta contüa artuten,

 gauza estarijhak asiko dira

 danên aurrera aguertuten;

 ez dabela ecer Juez Justuak

 egun âtan parkatuten.

 7

 ¿Cer esango dot nik gaisho-onek

 ofendiduen aurrian?

 ¿ce bitarteko neure erreguak

 billatuko dau-urrian;

 egongo bada justua bere

 galduteko bildurrian?

 8

 ¡Erregue ceñen Magestadia

 guztiz da ikaragarrijha!

 ¡eguin zenduna, zor ez dozula

 emoteko onai, glorijha!

 Salvau naizu, arren, errukijharen

 azkenik bako iturrijha.

 9

 Gomuta zaite, neure Jaun ona

 ta Jesus errukiorra,

 ni gaiti guizon eguin ta igaro

 zenduna Crutze gogorra:

 ez cidazu arren bota egun atan

 ganera betiko zorra.

 10

 Zu, Jaun andijha, jharri ziñian

 nekatu ta neure billa:

 izan zinian ni irabazteko

 jhosi Crutzian, eta illa:

 aimbeste neke neuretzat Jauna

 galdua izan ez dedilla.

 11

 ¡Juez Justua bere epaijhetan

 errukirik ez daukana!

 parkatuidazu, damu dot eta,

 ceure contra eguin dodana,

 betiko epäijha, guero bakoa,

 jhausi baño len neugana.

 12

 Errua daukat, eta negarrez

 naukê neure pekatuak;

 lotzaz gorritu deust arpeguijha

 chingartu artian erruak:

 ¡Jauna errukijha! ¡Parkatu Jauna!

 entsuizuz neure erregüak.

 13

 ¡Zuk Marijhari kendu zeuntsana

 pekatuaren katia!

 ¡zuk lapurrari crutzian illten

 entsun zeuntzana fedia!

 ichi zenduan neuretsat bere

 fede esperantzaz betia.

 14

 Ecer eza naz eldu deitezan

 ceugana neure erreguak;

 baña ona zara ta arteztu eidazuz,

 Aita lez, neure pausuac,

 ez neijhen erre sekula ta inosh

 guichituten ez dan süak.

 15

 Jauna emoidazu ceure eskumati

 lekua ârdijhên tartian;

 ta ez ezkerreti, ez arren Jauna,

 akêr deunguen bitartian:

 madarikatu sekulakoak

 Jauna Jauna dan artian.

 16

 Madarikatu deungak bota ta

 beteten euren epaijha

 su gogorrera, bitarte bako

 erassoten dabena ay [y azentu zirkunflejoduna]-jha:

 eguizu onakaz nik entsun deidan

 ceugaz jhoateko deijha.

 17

 Eskatuten dot auspaz, errüen

 pishuagaz makurturik,

 eta bildurrak sutako autsa lez

 neure bijhotsa urundurik:

 euki neizula neure azkenian

 arren Jauna, ceure eskurik.

 18

 ¡Oh ikaragarri jhay [y bi puntuduna] hoêtsako

 egun â negargarrijha!

 ceñetan autsak, len guizon zanak,

 artuko daben bicijha;

 errutsua lez juzgau ta artseko

 infernua eda glorijha,

 19

 Oneri bada parkatuijhozu,

 Jesus Jaungoiko laztana,

 Jaun errukitsu guizona gaiti

 guizon egun ziñiana

 eta emoijhozu atsagon leku

 Autüêntsat dagoana.

 Alan izan dedilla. Amen