Oiloa eta mirua

Chalbador

 Errepika:

 Lauda zagun lauda

 Oilo-ama gaichoa;

 Lauda zagun lauda

 Ama egiazkoa.

 Oilo batek umeak

 Bazituen berekin

 Hegalpean gordeak

 Ahalaz artharekin

 Haurrak gosetu zaizko,

 Norat egin ez jakin,

 Laster hetaratzeko,

 Mokoan bazkarekin.

 Doha oilo gaichoa

 Bihotz-minez hartua,

 Familia osoa

 Ohatzean bildua.

 Betan etsai gaichtoa

 Yausten zaio mirua;

 Oi! ezin bertzezkoa

 Ama hunen gudua.

 Umeen auhen-mina

 Aditu dueneko,

 Airez-aire da jina

 Hekien salbatzeko.

 Oihuka: gaichtagina,

 Hatsa dautak khenduko

 Halere nik fin-fina

 Ohatzea zainduko.

 Miruak ihardesten;

 Egarrituanago;

 Odola dut edaten;

 Zuena nahiago.

 Behar baduk odola,

 Odo-odol garbia,

 Erranen dauiat nola

 Hil hire egarria.

 Hire moko zorrotza

 Sar bihotzean niri:

 Egin ase bat gaitza,

 Bainan deus haurreri.

 Ichildu da doidoia,

 Hor dohako gainerat

 Oikoari etsaia

 Biziaren khentzerat.

 Moko eta ezproina

 Sarturik bihotzean,

 Ase da gaichtagina

 Amaren odolean.

 Hire pareko Satan,

 Miru gaichto debrua

 Zorrotz aztaparretan.

 Funditzen dik mundu

 Ume hekien pare,

 Aithor zazu egia;

 Zu, gizona, zu zare

 Odolaz erosia,

 Oilo-ama maitea

 Da Jesus gure Jauna

 Guretako hiltzea

 Yasan izan duena.

 Ifernuko miruak,

 Parabisu-lurrean,

 Lehen bi burhasoak

 Eman zorigaitzean.

 Galduak ikhusirik

 Ama Salbatzaileak,

 Odola ichuririk,

 Begiratu umeak.