Orain inork behar ez duen aulkia

Carriego, Evaristo

 Begirada mahaigaineko kopan iltzatua

 aspalditxotik zegoen aita gogoetan;

 platerari uko egin dio oraintxe bertan;

 zopa ikutu barik, irentsi txistua.

 Noizean behin, ezkutuka ia,

 isilean bata edo bestearen begirada

 aulkizahar hutseraino heltzen da

 norbaitek, ahaztuta, aurrean ipinia.

 Eta aurpegiak oro ilundu ahala

 koilaren hotsa eten da bereahala

 zeren temaz, ihes egiten ez duen

 ideia iraunkor horrek bultzatua legez,

 mutikoetatik gazteenak galdetu duen

 amaren itzulera noiz denez.