Milla zortzi ehun eta laur hogoi'ta zortzian.
Milla zortzi ehun eta laur hogoi'ta zortzian,
Kontseiluko bozak gintuen Frantzian;
Orduan jarri ginen trankil bihotzian,
Murde Goyeneche mera herrian sartzian.
Hamar urthez ginduen sobera sofritu,
Zangophean gintuzten ongi korreitu;
Lagunek ez bagindu elgar sokorritu,
Nola behar ginduen bizirik gelditu.
Arrantzaliez noha orai mintzatzera,
Gordeak ethortzen ziren ichilik athera;
Arrainak otharrian gorderik saltzera.
Poliza ondotikan, izenak hartzera.
Karrikan etzen libro arrainik saltzia,
Hamek'orenak arte zer pasientzia;
Halarat gan behar zen oi jende guzia;
Orai non nahi libro zer diferentzia.
Karriketan jaun handi ziren hiri-zainak.
Irakusten zituzten ortzak et'aginak;
Proces berbalez betheak zabiltzan itzainak,
Orai zapa betzate azpiko ezpainak.
Lege guziak ziren sobera hertsiak,
Bizitzeko manerak guziak hetsiak;
Karriketan ezin sal baratzekariak.
Errekara zoazin kanpaindar guziak.
Bizitzeko manera nahi zuten galdu,
Aize-Errotako aria zutenian saldu;
Orai bizi denak ikhusten ahaldu,
Beren buruak zembat zituzten aphaldu.
Aphez herritar maite denez maithatuak,
Zombat amaren seme harrek altchatuak;
Ospitalian ere serora khartsuak,
Denak izan dirare errekonpentsatuak.
Azkenian sarthu ziren sobera barnegi,
Herri maite hunentzat ez beitzen konbeni;
Herritik kasaturik Remes et' Etcheverri,
Gaizki egin duena bera orhoit bedi.
Kanpotik behar dute egin orai chichtu,
Halere nahi dute bethi gerla pichtu;
Gure jaun mera ere dute suspenditu,
Segurki zirelakoan herriko-etchean sarthu.
Bainan trunpatu dire beren kalkuletan,
Zeren gaizki zabiltzan beren urhatsetan;
Bethi gezurra zuten gorriek ezpainetara
Hortako egon dira k. k.. ren erditan.
Bakean bizi gira orai Donibanen,
Gidatzaile zuzenak hautatu gintuen;
Biba Goyeneche, Larrea, Petit hirugarren,
kontseilu guziarekin nork ez du erranen.