Ez gaituzte hilko

Bego

 Lore zimelduaren tristezia

 zure begien itsasoa

 zuhaitz eroriaren karrasia

 zure aho-ezpainen deia.

 Zapuztu zintuzten,

 musika iraultzailea

 iraultza gizonena

 gizona zure jabea

 izan

 izaten

 izango

 delako

 ohe ertzeko

 panpin delikatua

 ama emankorra

 serbitzari prestua

 erraz

 erosi

 erosten

 erosiko

 delako

 EZ

 inoiz

 EZ

 ezergatik

 EZ

 Bizia

 kantua

 udaberriko landetan

 egindako maitasuna

 maite

 maitatzen

 maitatuko

 dugulako

 Eguzki goiztarraren karizia

 zure ilearen landa

 bedar gaztearen malizia

 zure eskuen laztana.