Senar-emazteak

Becas, Charles (Harrazpi)

 1

 Ene auzategian bi senhar-emazte

 Bakean bizi dira hasarratu arte;

 Guardia elgarrekin behin samurtzetik:

 Heien xuxentzaileak lan ona behar dik!

 2

 Lehenik intzirinka, gero deiadarka,

 Gero berriz eskainka, azkenekotz joka,

 Horra zer bizi-modu duten maiz segitzen,

 Dudarik gabe gostu diote kausitzen

 3

 Gizonari on zaio zorta bat gorritik,

 Emazteari berriz, ttotta bat horitik:

 Emaztea ixilka, senharra haltoki,

 Bakotxa bere alde dabiltza abilki.

 4

 Ostatutik lekora, bapo eta eder,

 Senharra ez dadila sukaiderat ager!

 Guardia eman bezo bere andreari,

 Ttottaren ondorio omore txarrari!

 5

 - Gizon etxe-galgarri, arno edalea,

 Ahalke behar huke hola bizitzea!

 Haizen bezalakoa, arraila gaizetik,

 Hoakit, higuin tzarra, begien bixtatik!

 6

 - Ene andre gaixoa, ez bada hasarra!

 Hi bezalako baten badinat beharra...

 Emazte baliosa, eztia, ixila!

 Holako bakar batek balio tin mila!

 7

 - Gizon alfer-tzar, gormant, zikin, itsusia!

 Aspaldian nauk hitaz asetzen hasia!

 Bethi gerla gorria, sekulan bakerik!

 Ifernuan bide duk hi baino heberik

 8

 - Othoi! Ago ixilik, ene emaztea!

 Indan, bai, laster gero bi-arten bakea!

 Zer nahi dun, enekin gerla irabazi?

 Lehen ere badakin nola hautan hezi!

 9

 Emazteak orduan hartzen du erkatza;

 Eta ximiniatik gizonak laratza...

 Batek uma-ahala, bertzeak ai, ai, ai!

 Oi, zein eder guduan holako bi etsai!

 10

 Eltze, zartain, gatilu, oro nahasteka,

 Lurrerat artikiak dabiltza jauzteka;

 Joaiten naiz jaun-andere heien baketzera...

 Umaturik hor naute igorri etxera.