|
Artzai-kantak
Eder dek olaan gabia;
larre onean ardia...
Nafar (sic) baņo obe diagu
Zaragoza'ko zuria.
Brindatzen diat, Zeledon;
onixek egiten dik on;
sekulako onezkero
izango gaituk gu gizon.
Koplak
Belen'eko portalepean
omen-zeagok Jaungoikoa;
ura ekusten an omen-dek
Paskoal gure aldekoa.
Geazen gu ere, Petiri;
Paskoal ez dek agiri;
ardiaz kontu dadukala
esan zeagot Gatxi'ri.
Tenporau egon arren oz,
ba'natxeak ni gogoz;
alako Jauna ekustekoz
zer erur da zer izoz?
Portalepean omen-zeagok
aurtxoa narru-gorrian,
dama eder bat dadukala
aldean bere adian.
Gizon bat ere omen-dek
dirudiana santua,
bere izenez derizena
San Joseph justua.
Aur gazte onen oea
guztiz omen-dek pobrea,
lastoz debana koznea,
otez oa betea.
Bere aldean omen-zeatuk
astoarekin idia;
oetxek biok jango zegoe
oeko lasto guztia.
Astoak on dik oloa;
idiak arto-lastoa...
Festa onetan edan dezagun,
Petiri, ekar ardoa.
|
