|
Baserria gainbehera
Baraiazarra, Luis
"Bakoitzak berea bere
guk era geurea maite".
Inguru guri hezea
hortxe dugu guk etxea
aurpegi zuri zabala
hauzoko denak bezala.
Haritz ata gaztainak
arte, bago ata ur
pizti gosetientzat
edozenbat ezkur,
sobrarik ez da baina
behar dena segur.
Negu gordinetako
izotz eta elur,
ez naiz zuen beldur
basoan erruz ditut
ikatz eta egur.
Txakurra zelatari
baserri aurrean
etxeko haurrak ditu
jostatzen hurrean;
hark mun agiten dio
bere muturrean
honek etzan erazi
nahi luke lurrean
komeri ederrean
hiri-jokoa baita
beti gezurrean.
Ilunabar urrezko
egunsenti argi,
kopet iluna noizbait
zenbaitetan garbi;
eguzki amandreak
altsatu du begi
egun berriarentzat
gezi ta abegi
irrizko arpegi
Jainkoaren irriņo
xamur bat dirudi.
Erlojurik ez da ta
oilarra kantari
goizaldetik agurka
egun berriari,
hegazti goirtar hura
denen aintzindari
gero abere, txori
zeinek berrari
gizonek lanari
berezko armonia
dario danari.
Lege zarreko soinuz
dira denak mintza
ez du inork aldatu
jatorrizko hitza;
haize eta trumoiak
euri eta ihintza
barne-zirkin erritmoz
dantzatzen dabiltza;
baserri-ekintza
Izadian murgilduz
aho den bizitza.
Poeten ametsezko
maitemin ezkutu
euskararen gordairu
mintegi eztitu,
luzaroko eperik
martxa hontan eztu(k)
bizirik irauteko
habil ia juxtu
arnasa duk herstu
parasito doilorrek
haute odol-hustu
Hire haize garbira
hiriko zikinak,
inorentzako dituk
horko etekinak
bueltan azar baletor
hoiek ondakinak...
Balioko ote dik
hire erdiminak,
emaitz sortze finak?
Nonbait haseko dituk
arranoen grinak.
"Bakoitzak berea bere
guk era geurea maite".
|
