Bozkario handitan, kantatzen naiz asi.

 1

 Bozkario handitan, kantatzen naiz asi,

 Ohore emaiteko, gure jaun merari;

 Harotz batzu nahi dute (bis) herrian ezarri,

 Promes ederrekilan gure buruzagi.

 2

 Gu ere hasi gare zinez ez trufetan,

 Harrotzik ez dugu nahi, nausitzat deusetan;

 Bihotz'eman nezake (bis) ezpataren puntan,

 Ez direla nausituko, Donibane huntan.

 3

 Gora erranen diotegu, ongi edo gaizki,

 Ez gaituztenez nahi, deskantsuan utzi;

 Manatu nahi badute (bis) har dezatel'asti,

 Herrian budugula, nagusirik aski.

 4

 Nahiz dela judua, bai komisario,

 Sanja horrek guretzat deus ez du balio;

 Bihotzak mihiari (bis) ihardesten dio,

 Ez ditugula nahi, ez merk'ez khario.

 5

 Marinel egina baita itsasoko,

 Eja juun medikua orobat lurreko;

 Horrek erran nahi du (bis) zoin bere karguko,

 Fede ona duenak baitu aithortuko.

 6

 Duela zombeit egun hartu dut beldurra,

 Deskantsu zabilala karrosan gezurra;

 Harrotzek mihian dute (bis) hitz hori ardura,

 Hola mintzatzen dira, juduen gustura.

 7

 Behinere jaun hunek (Goyenechek) ez du egin hutsik,

 Gure gidari hemen eman dugunetik

 Oraino populua (bis) badauka eskutik,

 Hortako ez dugu nahi, guk nausi harrotzik,

 8

 Segi zazu aitzina, Murde Goyeneche,

 Kasurik egin gabe etsaien erranez;

 Pharte hartuko dugu (bis) guziek zure penez,

 Lagunduko zaitugu zaldiz eta hoinez.