Agate deunaren kantak

X.

Lagun maiteok, ba-dakizue

noiz dogun Agate deuna:

lege zarreko ekandu danez

kantuz gatoz zuekana.

Zeruetara begiak jaso,

laguntza eskatuteko,

deun Agate'ri zer jazo yakon

zueri guk azaltzeko.

Sizili biran aginpidea

Kintzian gaiztoak eukan,

ta Agate deuna —ain zan ederra!—

bere emaztetzat nai eban.

Agate'k, baiña, ezetz esautson,

naiz-ta nagusi gaizto izan.

Arek lenengo zauri garratzak

ortixik izan zituan.

Soldadu batek itantu eutson

ia nai eban aldatu;

Agate onak erantzun eban:

«Jesus nai dot nik maitatu;

obeagorik izango danik

sekula ez dot pentsatu;

beste maiterik mundu onetan

biotzak ez daust asmatu».

Kintzian erri-nausi okerrak

epai latza dau emoten:

plazan iltera eroateko,

ez ba'zan ezer aldatzen.

Agate onak erantzun eban

«Ez naz bapere bildurtzen;

zuen lurrezko guzur-iduriz

ez naz ni bape biguntzen».

Soldadu bati agindu eutson

plazan ondo zigortzeko;

orreik guztiok egin ondoren,

kartzela baten sartzeko.

Olan zigorka eutsen astindu

goi ta be gorputza oso,

zarta ta zarta ez eben areik

agertu erruki asko.

Jentil gaiztoak amorru biziz

agindu eban bertatik

bularrak ari ebagiteko

kutxilloz ondo-ondotik.

Gorputz guztia gorritu yakon

odolez bular-zauritik,

ta arrizko diran biotzak bere

egingo leuke negarrik!

Negargarrizko samin aregaz

dana odolez beterik,

ezin zeitean iñor be bizi

izan ez ba'leu grazirik;

baiña laguntza ez eban palta

Jaungoikoaren aldetik,

Berak emoutsan zerutar doia

miña eroateko pozik.

Jesus'i deiez egoan gartsu

il-agiñeko orduan,

orain baketsu gozatzen barriz

aingeruekin zeruan.

Negar, samiñ ta gaiztakeria

daukaguz naiko munduan:

eroapenez artu daiguzan

martiriaren moduan.

Entzule danok geugaz batera

eskiñi daigun otoitza,

asarre ta ikus-eziñ bagarik

osotu daigun bizitza;

orrela bizi izan ezkero,

geurea dogu goi-aintza.

Auxe guztioi opa gurarik

dozue gura biotza.